WONEN IN ITALIË – Zomerfeesten
Het is volop zomer. En dan barst het hier los met allerlei festiviteiten, activiteiten en markten. In het begin liep ik alles af, maar dat doe ik allang niet meer.
Het vorig weekend betrof het echter ons eigen dorp: Mombarcaro. Op zaterdagavond om zeven uur zou de nieuwe bar in het dorpshuis worden geopend.
Er was een grote opkomst. Het hele dorp verzamelde zich voor de ingang van de bar. Na een paar woorden van burgemeester Clara pakte ze de schaar en werd het lint doorgeknipt dat voor de deur was gespannen.
De deur zwaaide open, iedereen klapte en juichte en daar stond Don Aldo achter de nieuwe bar, compleet met priester-stola. Hij hief een gebed aan en iedereen bad mee.
Toen de bar op deze manier was ingezegend, konden we ons op het gratis eten en drank storten. Je snapt, het werd een hele gezellige avond.
De volgende middag was weer het hele dorp uitgenodigd en wel bij de heropening van het restaurant in mijn straat: "La Vetta delle Lange". Dat is sinds de pandemie dicht gebleven.
Hoewel het om drie uur open ging en we de zondagmiddaglunch nog niet zo lang achter de kiezen hadden, was het dringen voor het buffet. Het ene was nog lekkerder dan het andere, verzekerden de buffetgangers met volgeladen borden. Dus dat belooft veel.
Ikzelf kon maar even blijven, want wij hadden met het koor een concert in San Michele Mondovi. Om zes uur zouden we daar in de kerk optreden met een koor uit Lausanne.
Na afloop was er een buffet in een voormalig klooster (nu restaurant) in Vico Forte. Het koor uit Lausanne was zeer toeschietelijk en probeerde op alle mogelijke manieren praatjes met ons te maken.
Maar ja, wij spraken belabberd Frans en zij spraken geen Italiaans. Dus het bleef bij het over en weer roepen van wat woorden. Al gauw waren we alweer aan het zingen. De lokatie, de binnenplaats van het klooster, maakte veel goed.
Dit weekend staan er alweer twee activiteiten op stapel: een wandeltocht van 9 km. en een fietstocht. Beiden zondagochtend. Vanzelfsprekend worden de sport-uitspattingen besloten met een gezamenlijke lunch.
Ikzelf doe nergens aan mee want ik heb woensdag een halve zonnesteek opgelopen. Fanatiek met de tuin bezig, heb ik zeker vijf uur, op het heetst van de dag, onkruid uit staan te trekken en plantjes geplant.
Ik werd 's nachts uitgedroogd wakker met hoofdpijn en later bleken m'n darmen ook volledig van slag. Even rustig aan doen.
Over Toto geen nieuws. De uitslag van de biopsi komt pas volgende week.
- De beslissing
Jarenlang was het een droom. Een huis in Italië. Op vakantie stond ik steevast lang voor de etalage van de makelaar ter plaatse. Maar het moment was (nog) niet geschikt. Ik werkte nog, mijn geliefde was ziek, m’n ouders hadden steeds meer zorg nodig. Ik bleef dromen en fantaseren, allemaal heel veilig. Jaar na jaar ging voorbij. Er gebeurde veel. Cor ging dood, ik maakte een voettocht naar Rome, werd ontslagen en toen was daar opeens het moment van: nu of nooit.
